بازی فارو – بازی ورق مشهور در جنوب غربی آمریکاست

بازی مهیج فارو – بازی ورق جنوب غربی

امروزه، بازی با ورق مشهور بـه فارو بـه کلی فراموش شده اسـت، اما زمانی کـه ایالات امریکا جوان بود – قبل از موج سواری، خودرو هاي‌ پاکارد، رایانه ها، سد هوور، آزمایش “میمون” اسکوپز، مسیر 66 یا مزارع بادی در بیابان تا بـه حال ذکر شده بود – فارو محبوب ترین بازی با ورق در کشور بود.

 

در مرز، از ددوود تا تیجوانا، از رنو تا لنگتری، از نیواورلئان تا سنت لوئیس و مکان‌هاي‌ بی‌شماری در بین، میز فارو تقریبا برای همه ی افرادی کـه در سالن‌ها می‌رفتند، منظره و صدایی آشنا بود.

 

تاریخ

فارو درحدود سال 1713 در فرانسه بـه عنوان یک شکل تجدید نظر شده از بازی محبوب میخانه بریتانیا، basset، منشاء گرفت. سلطان لویی چهاردهم در 1691.

 

باسط غیر قانونی گرچه هردو فارو و برون زد در فرانسه ممنوع بود، این بازی محبوب در انگلستان در 18 باقیمانده هفتم قرن زیرا آن ها راحت برای یادگیری و، هنگامی کـه صادقانه بازی، شانس برای یک بازیکن بهترین بود از همه ی بازی هاي‌ قمار

 

کلمه “فارو” از دربار سلطان لویی چهاردهم گرفته شده اسـت، جایی کـه یکی از ورق هاي‌ یک عرشه استاندارد بازی چهره یک فرعون مصر را نشان می داد.

 

جان لاو مهاجر اسکاتلندی «1671 تا 1729» نسخه اولیه بازی را درحدود سال 1717 در قاره ایالات امریکا معرفی کرد کـه قرار بود بـه شهر نیواورلئان تبدیل شود.

بازی فارو

پسر یک زرگر، لاو، در جوانی دریک دوئل در انگلستان شرکت کرد. از آنجا کـه قربانی او پسر یک سیاستمدار برجسته بود، وادار شد از انگلیس فرار کند.

 

بعدا در اسکاتلند پایان یافت، جایی کـه درسال 1705 پیشنهاد ایجاد بانک ملی و چاپ پول کاغذی را داد. پس از رد این پیشنهادها توسط پارلمان اسکاتلند، لاو بـه فرانسه نقل مکان کرد.

 

لویی چهاردهم لاو را درسال 1714 بـه دلیل گرد آوری بدهی هاي‌ سنگین قمار از طرف برادرزاده سلطان، فیلیپ دوم، دوک اورلئان، از فرانسه اخراج کرد.

 

لاو پس از مرگ سلطان بـه فرانسه بازگشت و با کمک دوستش فیلیپ، بانک سلطنتی فرانسه را تشکیل داد و نخستین ارز کاغذی تحت حمایت دولت را چاپ کرد.

بازی فارو

با گذشت زمان، لاو شرکت بازرگانی سرخپوستان آمریکای شمالی را تأسیس کرد. این شرکت بـه مدت 25 سال انحصار تمام تجارت بيرون از کشور فرانسه را در اختیار داشت.

 

پس از خرید لوئیزیانا درسال 1803؛ لاو بازی فارو را تأیید کرد، کـه رودخانه می سی سی پی را در قایق هاي‌ رودخانه اي گسترش داد، جایی کـه در بین قماربازان حرفه اي و بازیکنان بـه یک اندازه محبوب شد.

 

از اواسط دهه 1800؛ خدای اسطوره اي اصلی بازی فارو ببر بنگال بوده اسـت. هردو «جنگ زدن ببر» و «پیچاندن دم ببر» تعبیرهای رایج برای انجام این بازی بوده اسـت.

بازی فارو

کوچه‌هاي‌ پشتی، خیابان‌ها و مناطق شهری کـه دارای سالن‌هاي‌ قمار زیادی بودند، اغلب بـه عنوان «کوچه ببر» یا «شهر ببر» نامیده میشدند، زیرا فارو بازی قمار برجسته ان زمان بود.

 

این بازی آن قدر محبوب بود کـه میزهای بازی فارو تقریبا در هر سالن در هر شهر مرزی یافت می شد. دراو پوکر ««بلاف» یا «بلاف پوکر» کـه در ان زمان بـه ان می‌گفتند» در واقع تا اواخر دهه 1870 یک امر نادر در مرز بود.

 

در مقابل، تقریبا هر سالن دارای حداقل یک میز فارو بود، بـه ویژه در دوره راش طلا از سال 1849 تا 1890. درسال 1882؛ یک مطالعه روزنامه پلیس نیویورک تخمین زد کـه هر سال پول بیشتری در فارو در ایالات متحده شرط بندی می شود، از همه ی آن ها.

 

سایر اشکال قمار ترکیبی

سوپی اسمیت، کلاهبردار قرن نوزدهمی دنور، فارو را بـه هر بازی دیگری ترجیح می داد. گفته می شد کـه هر میز فارو در کلاب اجتماعی Soapy’s Tivoli در دنور درحدود سال 1889 گاف زده شده اسـت.

 

یعنی برای تقلب ثابت شده اسـت. بیل جونز، کلاهبردار مشهور کانادایی، آن قدر این بازی را دوست داشت کـه وقتی از او پرسیدند کـه چرا فقط یک بازی با ورق در Soapy’s انجام می دهد، بازی‌اي کـه شناخته شده بود تقلبی اسـت، او پاسخ داد: “خوب یا بد، این تنها بازی در شهر اسـت.”

 

عکس بازی تلخ

در حالی کـه فارو پس از جنگ جهانی دوم کمیاب شد، تا دهه 1970 در چند کازینو لاس وگاس خرید و فروش می شد. ادعا می شود کـه جکی گاگان، مالک کازینو ال کورتز در لاس وگاس، گهگاه هنوز یک بازی خصوصی برای دوستان و کارمندان انجام می دهد.

بازی فارو

میز فارو مربعی بودو بریدگی برای بانکدار یعنی خانه داشت. این طرح شامل 13 جعبه مربعی بود کـه روی نمد نقاشی شده بود، با عکس هایي از یک کارت بازی استاندارد، آس تا کینگ، در هر جعبه. «از بیل برای عکسها استفاده می شد، اما لباس کارت ها هیچ تاثیری روی بازی نداشت.»

 

یک عرشه 52 کارتی از جعبه اي کـه وارونه نشسته بود پخش شد. فنر داخل جعبه عرشه را بـه سمت بالا هل داد. کارت ها یکی یکی، رو بـه بالا آشکار شدند. کارت اول یک کارت مرده بود زیرا بـه محض قرار دادن کارت ها در جعبه قابل مشاهده بود.

 

عکس میز فارو

قماربازان مستقیماً روی 13 مربع شرط بندی می کردند. یک بازیکن برای برد یا باخت یک شماره شرط می‌بندد. هر بازیکن سهم خودرا روی یکی از 13 کارت موجود در طرح قرار داد. بازیکنان می‌توانستند چندین شرط بگذارند و با قرار دادن شرط خود بین کارت‌ها یا روی لبه‌هاي‌ کارت بـه طور هم زمان روی چند کارت شرط‌بندی کنند.

 

سپس فروشنده دو کارت میکشید. کارت اول درکنار جعبه قرار گرفت و کارت بازنده را اعلام کرد. کارت دوم در جعبه نمایش داده شد و برنده اعلام شد.

 

بنابر این، اگر دو کارت، مثلا «2» و «جک» بودند، تمام شرط‌بندی‌ها روی 2 توسط بازیکنان باخته و بانک برنده میشود. تمام شرط‌بندی‌ها برای برنده شدن جک پرداخت شد.

 

اگر فکر می‌کنید بازی یک شانس خالص اسـت، تقریبا حق با شماست. تنها عنصر استراتژی شامل «پرونده نگهدار» بود. موردی کـه او نگه داشته بود شبیه دستگاهی بود کـه روی میز رولتی قرار داشت کـه 10 شماره آخری را نشان می داد کـه تماس گرفته شده اسـت. این یک تابلوی امتیاز بود کـه 13 کارت را نشان می داد.

 

هر بار کـه یکی از اعداد رسم می شد، نگهبان یک مهره چرتکه را روی یک رشته حرکت می داد و ان را در مقابل ان شماره قرار می داد. مهره اي در سمت چپ بـه معنای برنده شدن کارت بود.

بازی فارو

سمت راست بـه معنای بازنده بود. هنگامی کـه این شماره سه بار تماس گرفته شد، او “موارد” را صدا کرد، کـه بـه این معنی بود کـه فقط یک کارت در عرشه باقیمانده بود. پس از کشیدن ان کارت، چهار مهره بـه هم می‌چسبیدند کـه نشان می دهد تعداد ان مرده اسـت.

 

هر چه بـه عرشه دورتر میروید، بازی جذاب‌تر میشود. با تعداد کمتر و کمتری برای شرط بندی، شرط بندی ها بزرگ‌تر می شوند. شرط نهایی، زمانی کـه سه کارت در عرشه باقی می ماند.

 

بـه عنوان «تلفن نوبت» شناخته میشود. هدف این اسـت کـه ترتیب ان سه کارت را پیشبینی کنیم: بازنده، پس از ان برنده، و بـه دنبال ان کارت “hock” کـه استفاده نمیشود. اگر این شرط را بزنید.

 

چهار بـه یک پرداخت می شود – مگر این کـه دو کارت از آخرین کارت ها یکسان باشند، دراین صورت دو بـه یک پرداخت می کند.

 

ان شرط نهایی محبوب ترین لحظه در بازی بود، حتی اگر بهترین شانس را برای بانکدار داشت. شانس واقعی ان پنج بـه یک اسـت، اما فقط چهار بـه یک می پردازد کـه بـه کازینو 16 2/3 درصد مزیت می دهد.

 

تنها بار دیگری کـه کازینو مزیت دارد، «فشار» اسـت – زمانی کـه دو کارت یکسان دریک نوبت کشیده میشوند. وقتی این اتفاق می‌افتد، خانه نیمی از شرط را پس میگیرد، یعنی دو درصد سود.

بازی فارو

زمان ایده آل برای شرط بندی پس از بازی سه کارت با هر ارزش کارت اسـت. خانه در ان نقطه هیچ مزیتی ندارد. در نتیجه، بازیکنان باهوش می‌توانستند با کازینو پیش بروند، مشروط بر این کـه در بازی بمانند تا زمانی کـه جدول بـه نفع انها تغییر کند.

 

فارو طبق معمولً پشت میز پر سر و صدا پخش می شد. بازیکنان در اطراف لبه‌ها می‌ایستادند، شبیه بـه چیدمان craps، و هر عددی می‌توانست بازی کند.

 

اگر چه اگر بیش از ده نفر بـه طور هم زمان تلاش می کردند، شلوغ می ‌شد. سه کارمند کازینو بازی را اجرا کردند – یک دلال، یک “مخاطب” و یک “مراقب”؛ کـه شرط بندی ها را تماشا می کردند ودر مورد اختلافات پیش آمده تصمیم می‌گرفتند.

 

فارو در ادبیات و سینما

فارو بازی در داستان کوتاه الکساندر پوشکین شاعر و مقاله نویس روسی ملکه بیل اسـت . همچنین در رمان کلاسیک « برادران کارامازوف » اثر فئودور داستایوفسکی نویسنده روسی نیز بازی شده اسـت .

 

«جالب توجه اسـت، مشکلات مالی ناشی از بدهی هاي‌ قمار اینترنتی Faro ناشی سال بعد داستایفسکی تیره و ابر آلود.» جیووانی یاکوپو «دون خوان» کازانوا، 18 هفتم ماجراجو ایتالیایی قرن و نویسنده، در زندگینامه خود، بـه تصویر می‌کشد قمار شبیه بـه عنوان ان را در 18 پخش شد هفتم قرن اروپا ;

 

ظاهرا این بازی یکی از منابع اصلی درآمد یاغی بود. ودر رمان‌نویس بریتانیایی ویلیام تاکری، خاطرات بری لیندون، اسق. شخصیت عنوان با کمک بـه عمویش برای تقلب حرفه اي در فارو شغلی ایجاد می کند.

 

در صفحه تلویزیون، شخصیت‌ها در سالن‌ها در سریال HBO “Deadwood” بازی فارو میکنند. صحنه‌هاي‌ مربوط بـه بازی فارو، با درجات مختلف دقت، در فیلم‌هاي‌ Tombstone «1993» با بازی کرت راسل در نقش وایت ارپ و وال کیلمر در نقش داک هالیدی، ودر وات ارپ ؛ جایی کـه بینندگان Earp را می بینند «با بازی کوین کاستنر» ظاهر می شوند.

بازی فارو

و برادرانش فارو بازی می کنند. فارو همچنین در فیلم کاستنر/رابرت دووال Open Range و بسیاری فیلم‌هاي‌ دیگر کـه تلاش میکنند دوره غرب قدیم را بـه‌طور دقیق بـه تصویر بکشند، نشان داده شده اسـت.

 

در فیلم The Sting گفته میشود کـه گانگستر دویل لونگان «با بازی رابرت شاو» فقط زمانی کـه بـه کازینو می رود فارو بازی میکند، گاهی اوقات 15 تا 20 ساعت متوالی، فقط با او در مقابل خانه.

 

مرگ فارو با ترکیبی از عوامل متعدد بـه وجود آمد: بـه طور خاص دو مورد برجسته هستند. فرصت تقلب دلال در فارو بیشتر از هر بازی با ورق دیگری بود، و برای افرادی کـه کازینو را اداره می کردند، فارو امتیاز پایینی داشت.

 

دریک بازی فارو صادقانه، شانس یک بازیکن فقط کمتر از یک اسـت و بسیار بهتر از اکثر بازی‌هایي اسـت کـه در کازینوهای معاصر انجام میشوند. فارو از سال 1825 تا 1915 تنها محبوب‌ترین بازی قمار سالنی در غرب قدیم بود. با این حال، درسال 1925 همه ی چیز بـه نفع بازی‌هاي‌ مزخرف، رولت و سایر بازی‌هایي کـه پرداخت‌هاي‌ فریبنده‌اي داشتند اما «نقطه‌اي» بسیار بزرگ‌تری داشتند، از بین رفت. بـه سوی خانه.

 

اگر در فهرست قماربازان مشهور غرب وحشی جست‌وجو کنید، متوجه خواهید شد کـه در حالی کـه آن ها بـه خاطر دانش پوکر خود بـه یاد می آیند، از فارو ثروتمند شدند. با این حال، اکثر آن ها در واقع بازی را انجام ندادند. در عوض، آن ها بازی را بانک کردند. داک هالیدی، در بین بسیاری دیگر، یک فروشنده دوره گرد فارو بودو هر جا کـه سفر میکرد، با او دستگاه میز را می‌برد.

 

تقلب در فارو

و مشکل در آنجا نهفته اسـت – جعبه فروشنده. بـه طور کلی دو نوع جعبه تقلب وجود داشت: جعبه‌هایي کـه بـه فروشنده نشان می‌داد چه کارت‌هایي در راه اسـت، بنابر این فروشنده می‌توانست بـه‌طور محتاطانه شرط بازیکن را قبل از کشیده شدن از روی کارت برنده حذف کند، و جعبه‌هایي کـه بـه فروشنده اجازه می‌داد تا دو کارت را انجام دهد. کارت ها بـه طور هم زمان

 

سایر اشکال تقلب توسط دلال‌ها شامل استفاده از عرشه‌هاي‌ انباشته شده «با تعداد زیادی کارت‌هاي‌ جفت شده» و عرشه‌هاي‌ کارتی تراشیده شده.

 

بافت‌دار یا ناهموار بود کـه بـه فروشنده اجازه می‌داد تا با احتیاط یک عرشه را طوری بـه هم بزند یا دستکاری کند تا جفت ایجاد کند یا بسازد. کارت هاي‌ زوجی در طول بازی احتمال بیشتری دارد.

 

دلال ها تنها کسانی نبودند کـه در فارو تقلب می کردند. تکنیک‌هاي‌ حواس‌پرتی بادقت تمرین شده و زیرکی بازیکنان غلط رایج بود. تقلب اثبات شده اغلب منجر بـه بازی اسلحه یا نزاع می شود.

 

کـه هردو شانس بهتری برای بازیکن ایجاد می کند، مگر این کـه او دریک “لانه پوستی” قرار داشته باشد «اصطلاحی کـه برای بازی استفاده می شود کـه در ان اکثر افراد در اتاق باهم همکاری می کردند تا یک بازیکن تقلب کنند. بازیکن بی خبر».

 

تقلب در ایالات متحده بـه حدی رایج شد کـه قوانین هویل برای بازی با ورق بخش فارو خودرا با یک سلب مسئولیت آغاز کرد و بـه خوانندگان هشدار داد کـه دیگر نمیتوان یک فارو بانک صادق دیگر در ایالات متحده پیدا کرد.

 

رابرت فاستر، ویراستار هویل، نوشت: «برای توجیه هزینه‌هاي‌ اولیه [گشایش یک بانک فارو]؛ یک فروشنده باید مزیت دائمی داشته باشد.»

بازی فارو

پس از سال 1900؛ انواع بازی هاي‌ دیگر با شانس بسیار بهتر برای خانه «اما بازدهی فریبنده تر برای بازیکنان» از نظر در معرض بودن و محبوبیت از فارو پیشی گرفتند.

 

درسال 1900؛ بیش از 1000 موسسه بازی ثبت شده وجود داشت کـه فارو را در قلمرو آریزونا ارائه می کردند. با این حال، تا سال 1907؛ فارو در آنجا کاملاً غیرقانونی شده بود. در دهه 1930؛ تنها بازی هاي‌ قانونی فارو در نوادا بود.

 

تنها پنج بانک فارو فعال در نوادا در دهه 1950 شناخته شده بود. بانک مشهور فارو در کازینو نعل اسبی در لاس وگاس درسال 1955 بسته شد.

 

یونیون پلازا در الی نوادا، بانک فارو خودرا درسال 1975 تعطیل کرد و آخرین بانک فارو درسال 1985 از رامادا در رنو ناپدید شد. تاریخ، راه را برای ماشین‌هاي‌ اسلات و دیگر بازی‌هاي‌ قمار باز می کند کـه می توانند درآمد بیشتری برای خانه داشته باشند.

 

نکته شگفت‌انگیز این اسـت کـه فارو مدت‌ها پس از این کـه بـه بهشت ​​کلاهبرداران مشهور شد محبوبیت خودرا حفظ کرد. تا حدودی این روانشناسی شرط بندی مشترک اسـت.

 

شـما تا حدودی همین جو را دریک میز مزخرف بـه دست می آورید، جایی کـه افرادی کـه پول را روی میز پایین می‌اندازند می توانند نوعی جنون گروهی موقت ایجاد کنند.

بازی فارو

فارو هم یک بازی سریع اسـت. آدم واقعاً وقت ندارد برای از دست دادن خود غصه بخورد. اثر تجمعی این بود کـه فارو را بـه یک بازی پر جنب و جوش، پر سر و صدا و بسیار اجتماعی تبدیل کرد.

 

یکی از بی عدالتی هاي‌ بزرگ در مورد بازی فارو این واقعیت بود کـه کتاب ها و فیلم هاي‌ وسترن دهه 1940 و همچنین برنامه هاي‌ تلویزیونی محبوب غربی، همگی فارو را بـه نفع پوکر نادیده گرفتند. این بـه این دلیل بود کـه مخاطبان «و خود نویسندگان و کارگردانان» با فارو آشنا نبودند.

 

در حالی کـه در مقابل، پوکر در بین مردم بسیار محبوب بود. نویسندگان و کارگردانان بـه طور مداوم گاوچرانی را کـه در حال بازی پوکر بودند درکتاب‌ها و فیلم‌هاي‌ خود بـه تصویر می‌کشیدند، زیرا می دانستند مخاطبان می توانند با این بازی آشنا شوند.

بازیکنان اسلات عکس

در نتیجه، نسل از مردم را بـه پوکر باور گمراه شده اسـت طبق معمول در سراسر 19 پخش شد هفتم قرن. تا آخرین فیلم جان وین بـه نام The Shootist درسال 1976 بود کـه کارگردانان فیلم هاي‌ غربی با بـه تصویر کشیدن فارو در حال بازی در فیلم ها سعی در “درست درست کردن” کردند.

 

با این حال، حتی تعداد زیادی از فیلمسازان خوش فکر نشان داده اند کـه فارو بـه اشتباه بازی می شود، یا ارجاعات تحقیرآمیز و اظهارات غلط در مورد بازی اضافه کرده اند.

 

این ها منجر بـه سوء تفاهم گسترده اي از فارو و افرادی کـه ان را بازی کرده اند، شده اسـت. بازی یک بخش جالب از افسانه هاو روایات قومی غربی و بـه یاد مردم تاریخ آگاه کـه پوکر بود بازی با ورق بازی در تعداد زیادی از 19 هفتم سالن قرن. فارو بود.